In de maandelijkse rubriek ‘Bij ons in de tuin’ spreek ik onze Groene Buren over hun eigen tuin en/of Groene Buur projecten. Ik ga deze keer op bezoek bij twee van de eerste Groene Buren van Almere, Gre en Marije. Zij wonen – als echte Groene Buren – al 15 jaar naast elkaar in de Faunabuurt en hebben samen al heel wat Groene Buur projecten op hun naam staan.
Zodra we plaats hebben genomen aan tafel bij Gre in de woonkamer, begint Gre gelijk enthousiast te vertellen. Ze las een oproep in een foldertje van de Floriade “Wil je Groene Buur worden voor jouw wijk?” en ze was gelijk enthousiast. Ze vertelde buurvrouw Marije erover en ook zij werd enthousiast. Ze meldden zich vervolgens samen aan als Groene Buur.
Wat begon met een bloemenperkje om het laadstation van de elektrische auto van Gre, groeide uit tot onder andere een eetbare achtertuin, geveltuintjes, boomperkjes, tegels eruit plantje erin, de Groene Pluim én een bloementuin voor hun huis op voormalige gemeentegrond. En dit is nog maar een klein deel van de projecten die Gre en Marije (samen) hebben gedaan.
Het bloemenperkje waar het allemaal mee begon.
De 30m2 voormalige gemeentegrond.
Vorig jaar februari las Gre een artikel van iemand die een stadstuin had en daarvan kon leven. “En toen dacht ik, jeetje dát is leuk. Ik droom altijd al van een voedselbos, maar ik heb gewoon wat ik heb, dus laat ik daarmee beginnen,” zegt Gre. Gre kwam in contact met andere Groene Buren die haar graag wilden helpen met het creëren van de eetbare tuin. Maar Gre had een tuin vol prachtige planten en die wilde ze absoluut niet weggooien. “En toen kwamen we op het idee om te vragen of we een stukje van de gemeentegrond (voor ons huis) mochten gebruiken. Het was half maart en we kregen zóveel medewerking van de gemeente, echt onmiddellijk.” Marije vult aan: “Ze waren echt enthousiast en ze wilden meedenken.” De gemeente verwijderde vervolgens 30m2 gras, wat een stuk meer was dan waar Gre en Marije op hadden gerekend. Ze vulden de tuin met de bestaande planten van Gre. “Maar Gre kan het stiekem ook niet laten om af en toe nieuwe bollen voor de (openbare) tuin te kopen. Je ziet sowieso het hele Spoorbaanpad kijken naar onze tuin. (…) Mensen kijken naar de bloemen of maken foto’s,” vertelt Marije. Als ik vraag op welk project ze het meest trots zijn, antwoordt Marije stellig: “De gemeentetuin.” Voor Gre is dat haar eigen eetbare tuin, waar ze dit jaar onder andere meer dan 200 tomaten oogstte en 25 volledige maaltijden uithaalde.
De eetbare tuin van Gre.
Marije heeft haar balkon vol staan met moestuinbakken gevuld met aardbeien, die weinig onderhoud nodig hebben. In haar tuin staan ook nog bramen, frambozen, een appelboom (waar op het moment drie appeltjes aan hangen) en tomaten. In hun voortuin(en) hebben ze nog een pruimen- en kersenboom. Ook in de openbare tuin hebben ze inmiddels frambozen, aardbeien en bessen geplant. Zodat iedereen die langs fietst ervan kan smullen.
Als afsluiter vraag ik Gre en Marije nog wat hun favoriete bloem is. Daar moeten ze beiden even over nadenken, maar Marije antwoordt dan lachend: “De pioenroos. En die bloeit bij mij dus nóóit en bij Gre áltijd.” Gre haar favoriet is komkommerkruid (bernagie). “Ik heb achter die bankjes eetbare bloemen gezaaid. Daar kwam komkommerkruid, nou, die muggen en bijen! Het werd steeds voller. Die dansten van de ene bloem naar de andere. Ik vond het zó leuk.”
Wil je meer weten over (de projecten van) Gre en Marije, neem dan even contact op via doemee@groenebuuralmere.nl
