Door Nina Dorigo – juli 2023
We maken na etenstijd een wandelingetje door onze Literatuurwijk; een nette buurt, weinig afval, veel groene bomen. Het is rustig, de vogels fluiten maar het valt ons op hoe weinig beestjes er te vinden zijn.
In mijn werk word ik dagelijks geconfronteerd met een hoeveelheid aan crises als klimaatverandering en biodiversiteit, maar houd ik mij gelukkig ook bezig met oplossingen daarvoor als circulaire economie en de warmtetransitie.
Toch voelen die onderwerpen zo abstract als ik me ’s avonds weer in mijn eigen omgeving bevind. Blij als ik een paar hommels in onze kruidentuin spot. Verdrietig als ik langs alle betegelde terrassen wandel. Een ‘fun fact’ tegen mijn buren over het warmteverschil tussen een groene of betegelde tuin komt er twijfelend uit.
De behoefte om mijn omgeving positief te beïnvloeden groeit, maar hoe doe ik dat op een manier die bij mij past? Gelukkig is daar Groene Buur! Waar niks hoeft en alles mag om zoveel mogelijk buren te enthousiasmeren om te vergroenen. Trotst fietste ik vorige week met een Groene Buur paal van Almeers hout naar huis en meteen begonnen de groene ideetjes te stromen. Geen vingertje wijzen, maar gewoon laten zien dat het anders kan. Hoe fijn het is om onder een boom in het gras te kunnen liggen in je eigen tuin! En al ben ik zelf geen tuinier wonder, die groene vingers komen vanzelf. Alleen al door te zien wat alle andere Groene Buren in Almere ondernemen, het is echt een inspirerend groen netwerk!
